Camperreis Vancouver - Toronto via de Verenigde Staten

Reisverslag van de heer en mevrouw Wim en Greet Coljee uit Edam. 
Bestemming: Camper ‘wegbrengen’ van Vancouver naar Toronto via de Verenigde Staten. 

Het verslag hebben wij met toestemming van de heer en mevrouw Coljee mogen plaatsen. 

Tijdens deze reis reden wij door 3 provincies van Canada en 11 staten van Amerika. 
De provincies in Canada zijn: British Columbia, Alberta en Ontario. De staten in de USA zijn: Washington, Idaho, Montana, Wyoming, South Dakota, Minnesota, Wisconsin, Illinois, Indiana, Michigan en New York. 

Zaterdag
Op zaterdag vertrokken wij uit Edam met de Beemster Taxi naar Schiphol. We vlogen met Air Transat naar Calgary (Alberta) en dan door naar Vancouver (British Columbia). Totaal 11 uur reistijd. Aankomst in Vancouver 19.25 uur lokale tijd op zaterdag. De hotelbus kwam en heeft ons van de airport naar het hotel gebracht. De eerste nacht hebben we geslapen in het Accent Inn, een airport motel ver van de luchthaven. Het is een prima hotel met heerlijke bedden.
 
Zondag
We werden om 08.30 opgehaald door Fraserway, de verhuurmaatschappij van de campers met nog 3 andere stellen uit Nederland Na een uitvoerige en duidelijke instructie van Walter vertrokken we richting Enderby naar dochter Karin, 489 km te rijden. Na enig gezoek om de Hwy 1 te vinden vanuit Vancouver reden we heel snel door een heerlijk berggebied richting Hope en verder naar Merrit. Via Merrit naar Kelowna en richting noorden naar Enderby waar we om 18.30 uur aankwamen bij de kinderen en kleinkinderen, Karin, Kelvin, Javin en Damian. Ze stonden al te wachten en het weerzien was heerlijk. Het rijden met de camper was mij heel erg meegevallen. Het was een splinternieuwe Ford met een 8 cilinder motor, veel vermogen en naar zou blijken geen goedkoop vervoermiddel betreffende de benzine. 

Maandag t/m vrijdag 
Een heerlijke tijd doorgebracht met de kinderen en kleinkinderen. 

Zaterdag
Vroeg opgestaan en ontbeten met de kinderen en kleinkinderen. Afscheid genomen en om 08.30 uur weggereden voor de lange trip. Via Kelowna naar Grand Forks de grens over naar Washinton State in Amerika. De reis verliep zonder problemen en heerlijk gereden langs de Kettle River naar de Kettle River Falls waar een RV camping was en daar geslapen. 

Zondag
Van Kettle River Falls naar Spokane gereden en daar bij Starbucks koffie gedronken. Toen de Highway 90 op naar Idaho. Onderweg gestopt en heerlijk gegeten bij de Mennonieten. Wij bereikten nu Montana State en reden tot Missoula. Daar was een wifi en hebben we de kinderen een email gezonden en kregen direct een reactie terug. Geweldig was dat. Heerlijk geslapen en vroeg weer weg. 

Maandag
Van Missoula naar een hoogtepunt van deze reis gereden, te weten het Yellowstone National Park. Via Bozeman naar de west ingang gereden waar veel accommodaties zijn. We vonden een RV camping waar werd medegedeeld dat s'nachts het water afgesloten moest worden omdat anders alles zou bevriezen. Om 20.00 uur zijn we naar het IMAX theater gegaan en hebben daar een wondermooie film op een super scherm gezien over het park. Daarna snel naar bed. Ha, ha, met dubbele dekens en slaapzak en pyama aan heerlijk geslapen! 

Dinsdag
Een onvergetelijke dag in het Yellowstone. Buffels, hete zwavelbronnen en de geweldige OLD FAITHFULL Geyser, de grootste ter wereld. We hebben 2 maal op zijn activiteit gewacht en dat was enorm. Los van de geweldige ervaring van Yellowstone waren er bergen sneeuw. Niet alle wegen waren begaanbaar. Echter, de natuur is overweldigend. Via de oostuitgang waren we inmiddels in Wyoming gekomen waar ons Buffalo Bill land te wachten stond, maar waar ook heel veel Indianen wonen. Cody is een typische indianen stad. First Nation People zoals men ze hier in Amerika noemt. Dit is het Amerika zoals we in honderden films hebben gezien. Geweldig wat een rotspartijen! We overnachten op een camping vlak voor Cody, namelijk in Wapiti. 

Woensdag
Van Wapiti naar Buffalo. We hebben nooit kunnen denken dat deze trip zo wondermooi zou worden. Eerst reden we door een redelijke laagvlakte het Dickhorn National Park in, met bergen en heuvels. Een heel mooi gebied. Hierna kwamen we de borden Buffalo Dam tegen. Na 16 miles kwamen we bij heel hoge rotsen en een heel groot meer. Bij de dam, 156 meter hoog, werd duidelijk dat het een waterleiding meer was. Deze dam is eigenlijk een kleine Hooverdam, volgens hetzelfde concept gebouwd en heel indrukwekkend als je over de dam naar de peilloze diepte kijkt. Een 82 jarige man, heel vriendelijk, heeft ons in een golfkarretje als service van en naar de parkeerplaats gereden. We volgden de weg die normaal op de kaart staat aangegeven. En dat werd een wondermooie tocht door heel diepe rotsformaties die aan de Grand Canyon doen denken. Via een hele steile weg die omhoog en omlaag kronkelde kwamen we uiteindelijk boven in de bergen uit waar heel veel sneeuw lag. Even later was er een zonnetje en hebben we foto’s gemaakt. Dit gebied is bijna zo mooi als het Yellowstone Park. Vanuit de bergen daalden we af naar Buffalo waar we een RV camping vonden en hebben daar overnacht. 

Donderdag
De camper moest een 2500 km beurt krijgen en olie verversen omdat hij nieuw is. Na een ontbijt in de camper, zoals iedere dag, op zoek naar een garage. De ‘echte’ was dicht omdat de weg naar het bedijf was opgebroken. Via een benzinestation kwamen we bij Jacks Place. Daar werd de camper in behandeling genomen. Alles werd nagezien inclusief het luchtfilter. Schone olie, filter, een uur werk en de nota US$56.34. Echt geen geld! (In Holland ben je het al kwijt als je voor de garage staat!). Na een kop koffie op weg naar Mount Rushmore National Memorial bij Rapid City. We zijn niet de hele highway naar Rapid City gereden, maar hebben bij het laatste berggebied dat wij tegenkwamen de weg door de bergen genomen. Bij Silver City vonden we in het bos naast de heuvels en de herten een heerlijke RV camping waar we midden in de natuur stonden. Deze avond hebben we voor het eerst een kampvuur gemaakt. Het was windstil en we konden tot 21.00 uur buiten zitten bij het vuur. We besloten om morgen, vrijdag, naar het Memorial te gaan en de andere dingen te bezoeken. Een echte kijkdag. 

Vrijdag
Na het ontbijt zijn we in de camper gestapt en naar Mount Rushmore gereden. We hadden erg mooi weer, al was er wel veel wind, maar we konden in ons T-shirt lopen en dat was al heel wat. Naar het Memorial gegaan waar de vier presidenten van Amerika zijn uitgehouwen in de rotsen. Een heel mooi gezicht. Na de bezichtiging van het Memorial zijn we naar Keystone gegaan. Dat is een echt cowboy plaatsje en waan je je weer in de oude tijd. Hebben daar lekker gegeten en toen zijn we terug gegaan naar de camping waar we verder van een welverdiende rust hebben genoten, want morgen hebben we een lange reis voor de boeg. 

Zaterdag
Onze 48ste trouwdag. We hebben eerst even ontbeten en toen de boel losgekoppeld en opgeruimd om daarna de lange rit naar Sioux Falls te maken. Na een flink stukje gereden te hebben zijn we even naar de supermarkt gegaan om thee en boter te kopen. We hadden trek in koffie maar ja waar vind je een koffieshop? Na een stukje gereden te hebben zagen we een Starbucks. We hebben daar heerlijke koffie gehaald en na een tijdje zijn we weer verder gereden. Op een gegeven moment zagen we iets van de weg af, maar wisten niet wat het was, toch maar even kijken. Het bleek 1880 City te zijn. Er stond een oude trein. Na entree te hebben betaald konden we naar binnen. Het was heel leuk want hier en in de omgeving zijn de opnamen gemaakt van Dance with the Wolves. Het was allemaal heel oud, met oude huizen en nog vele andere oude dingen. We hadden geen spijt dat wij daar gestopt zijn. Vervolgens zijn we weer door gereden over de kale prairies van Amerika. We moesten nog een camping vinden, maar we wisten niet waar we moesten stoppen, dus hebben toch nog een flink stuk gereden, richting Sioux Falls. En daar vonden we een camping waar we hebben overnacht.  

Zondag
07.00 uur opgestaan. Na het ontbijt gaan we rijden. Dit wordt een niet zo lange rijdag naar La Crosse. Men had gezegd dat het daar mooi is. Over een hele slechte weg met betonplaten kwamen we in La Crosse aan, een heuvelachtig, dicht bebosd gebied, heel lieflijk. Bij navraag naar een RV camping bleek dat wij naar een eiland moesten rijden. Wij kwamen bij een rivier en zijrivieren waar de camping lag. En dat was /is een mooie plek met vogels, eekhoorntjes (die kleintjes) en bovenal...wat een rust. Direct bij aankomst besloten Greet en ik hier twee dagen te blijven om van de natuur te genieten en uit te rusten na al die indrukken.  

Maandag
Heerlijk uitgeslapen tot 09.00 uur. Rustig ontbeten en opgeruimd en gewandeld naar het op 1600 meter afstand gelegen La Crosse. Direct buiten de camping liepen wij over een hele grote brug over een hele grote rivier, de Mississippi. Wat een rivier, één van de langste en grootste ter wereld. Na zoveel boeken te hebben gelezen waar de Mississippi in voorkomt (denkend aan de Negerhut van oom Tom die met Eliza over de ijsschotsen de rivier naar het noorden overstak om vrij te zijn). Geweldig idee dat je er nu zelf staat. La Crosse ligt aan de rivier waar wij heerlijk hebben gewandeld en naar de enorme duwbakken hebben gekeken die voorbij kwamen en hebben genoten van een mooi uitzicht op de bruggen. Ook een raderboot voer verderop stroomopwaarts. We dronken hier ook een heerlijke cappuccino en ik kon internetten naar de familie en vrienden. Dat was de laatste dagen niet of bijna niet mogelijk. De dag daarvoor was de benzinemeter kapot gegaan van onze nieuwe 8 cilinder Ford en langs de Ford dealer gereden. Die kunnen morgen, 20 mei, repareren. Garantie van en voor Ford werd direct vastgesteld. We gaan nu niet naar Madison, onze volgende bestemming. Even met Fraserway gebeld en die gingen akkoord. Het werd vandaag een luierdag. 

Dinsdag
Opgestaan met een stralende zon en een heerlijke temperatuur. Om 08.30 uur met de Ford garage afgesproken dat zij naar de benzinemeter kijken om die te repareren. We waren daar om 08.00 uur. Het is erg lastig als de meter aangeeft een lege tank te hebben en ook de kilometerstand niet meer doorgeeft. De camper bij de garage neergezet voor de reparatie. We zijn gaan ontbijten in La Crosse bij Fayzes, echt Amerikaans en nog lekker ook. Daarna terug naar de camper. Garage van Dahl heeft alles nagekeken en de benzinemeter ed. werkt normaal. Echter, geeft Full niet meer aan; blijft eronder toch hangen (een omstandig verhaal, maar ok, wegwezen). Inmiddels was het 12.00 uur en zijn we naar de Mississippi gereden en zagen we de raderboot weer. Om 13.30 zijn we gaan varen op de Mississippi. Heel veel arenden gezien, heel mooi allemaal. Om 15.00 uur terug naar de camping. Heel mooi weer en lekker in het zonnetje gezeten. 

Woensdag
Ontbijt, afkoppelen en om 08.00 uur weg richting Madison. Een geweldig mooie rit, 130 km langs de Mississippi tot Salle de Chien. Door het boerenland met zijn typische Amerikaanse boerderijen naar Madison, een hele grote stad met veel druk verkeer. Verder richting zuiden. Inmiddels waren we Minnesota uitgereden en reden nu in Wisconsin, de staat waar Lincoln is geboren en waar Chicago in ligt. Bij het binnenrijden van Wisconsin hebben wij eerst camping info opgevraagd en een reservering gemaakt voor Martins campgroud in Joilet, ten zuiden van Chicago. Drie heel leuke dames heten ons welkom en we hebben gelijk de taxi voor morgenochtend geregeld om naar het treinstation te gaan. Daarvandaan gaan we dan met de trein naar Chicago. 

Donderdag
Vroeg opgestaan en ontbeten en om 07.55 uur naar de receptie om op de taxi te wachten. Die kwam op tijd en bracht ons naar het treinstation van Joilet. 08.24 uur vertrok de trein en om 09.51 uur kwamen we op La Salle Street Station in Chicago. Heel leuk was dat, vlak voor Chicago, de conducteur ons kwam halen om uit de voorruit van de trein de aankomst in Chicago te filmen. Een geweldige wandeling gemaakt tussen de immense wolkenkrabbers door naar Sears Tower. Een kaartje gekocht en naar de 103e verdieping van de Sears Tower, de hoogste wolkenkrabber van Amerika. Helemaal geweldig! Na het bezoek aan de Sears Tower een rit gemaakt op het dak van een de trollybus. Wat een krankzinnige stad! Zoveel indrukken zijn eigenlijk te veel. Je durft bijna niet omhoog tegen de wolkenkrabbers op te kijken, bang dat je achterover valt. De bus weer genomen en naar de Navy Pier aan het Michigan meer (beter gezegd binnenzee). Alles even groot en indrukwekkend met altijd de immense wolkenkrabbers van Chicago voor je neus. Weer verder met de bus. Alle mooie plekken gezien en uiteindelijk om 16.15 uur weer terug bij de Sears Tower. Heerlijk gelopen naar het treinstation, waar we de snellere trein naar Joilet hebben genomen. S'avonds in een casino (5 voetbalvelden groot) gegeten. We hebben voor US$37.25 het beste buffet van ons leven gezien en gegeten!  

Vrijdag
Na een ontbijt alles afgekoppeld, en op weg op de Interstate 80 naar Indiana. Via Indiana kwamen we in Michigan. Naar Holland Michigan was 451 km rijden. We vonden een hele mooie camping in het Holland State Park, heel dicht bij het Michigan Lake. Op de camping hebben we fietsen gehuurd om wat rond te toeren. Wel leuk, want de meeste mensen spreken nog een woordje Nederlands of Fries. Er zijn hier veel Friezen en Zeeuwen van afkomst dus Pake en Beppe in het Fries zijn bekend. We blijven hier tot en met maandag 26 mei omdat we het geluk hadden vroeg op de dag bij deze camping The Tree Oaks te zijn. Dit weekend is Memorial weekend t.w. maandag 26 mei en gaat heel Amerika een weekend op stap en zijn alle hotels, motels en campings vol.  

Zaterdag
Lekker uitgeslapen, ontbeten en om 10.00 uur op de fiets. Het is 8 kilometer naar de plaats Holland in Michigan. Een mooie fietstocht door de bossen langs de rivier Kalamazoo en door het Holland Park met een echte molen uit Holland. Naar de 8th Street, de hoofdstraat, echt een beetje Nederland met Nederlandse namen op de winkels. De huidige, van oorsprong Nederlandse, namen zijn van de kleinkinderen. Reeds in 1871 kwamen de eerste fanatieke gelovigen naar dit plekje, omdat in Nederland de ware leer niet meer werd gepreekt. Dominee Van Raalte was de eerste en kwam uit de omgeving van Bennekom. Tot op de dag van vandaag zijn zij in die leer blijven geloven. Ook hier is de boel weer gesplitst en zijn er veel verschillende protestante kerken, het barst ervan. En als je iemand spreekt beginnen ze gelijk over het geloof en dat de bijbel het echte woord van God is en wie niet geloofd is verloren. Ga er niet tegen in want dan is alles mis met je! In de 8th Street hebben we een grote pot cappuccino gedronken en heerlijk rond gelopen. In de Konditorei een schnitzel gegeten; heerlijk rustig en de bediening wenste ons smakelijk eten en vertelde dat hij met een meisje uit Bergen op Zoom ging trouwen dit jaar. Op de fiets verder naar het Holland Museum. Heel mooi met veel informatie over Nederland. Bijzonder is dat in 1939 de Wereld Tentoonstelling in New York was en toen die afgelopen was brak de Tweede Wereldoorlog uit. Heel veel van die tentoonstelling is nooit meer teruggegaan naar Nederland en staat nu in dit museum. Geschiedenis is mooi. 
Op de fiets 8 kilometer terug, onderweg een ijsje gegeten tegenover Bakkerij De Boer. Op de camping terug heerlijk gelezen en brood met zalm gegeten. Weer een kampvuur gemaakt en lekker gaan slapen. 

Zondag
Ja hoor, we hadden al gehoord en geweten dat men zeer protestant kan zijn. Rouveen en Staphorst en de Veluwe zitten hier bij elkaar in 10 verschillende kerken. In Holland Michigan, waar veel Gereformeerden, Christelijk Gereformeerden en Veluwe Hervormden naar toe emigreerden, kwamen we dat aan de weet. De mensen zijn heel aardig, maar als je de bijbel niet letterlijk neemt ben je voor eeuwig verloren, en dat is direct aan orde als je met hen praat en dat doen ze graag als ze horen dat je uit Holland komt. Op de camping was het kantoor gesloten. De was kon niet gedaan worden want het was- en droogmachine gedeelte was op slot. Internetten op zondag mag ook niet, ruimte gesloten. Alles is dicht behalve een mannetje op de straat die hotdogs verkoopt en daar staan ze in de rij te wachten op een hot dog of halve kip. We vonden het niet zo erg en hebben gefietst en zitten luieren. 

 
Maandag  
Greet feliciteerde mij met de 69ste verjaardag. Om 08.30 vertrokken naar de centrale marktplaats waar de parade optocht zou worden opgesteld. We zijn naar de 8ste straat gegaan waar alles voorbij kwam. Heel mooi en de mensen bleven applaudiseren. Alle veteranen van alle oorlogen vanaf WO 2 kwamen voorbij. Op weg naar Port Huron aan de Canadese grens. Toen we nog door Holland reden, kwamen we langs de supergrote begraafplaats waar heel veel mensen waren om de gevallen soldaten te herdenken. Daar zijn we een tijdje blijven staan en ging men gezamenlijk het God Bless America zingen. Toch wel indrukwekkend. We vertrokken via Grand Rapids, Lansing en Flint naar Port Huron waar we om 16.00 uur aankwamen. We stonden op een KOA camping, die hadden we al meer gehad en zijn erg goed. Bij de KOA camping was een voortreffelijk restaurant, The Angry Bull, waar we een overheerlijke steak hebben gegeten met zoete aardappel, bruine suiker en een schaaltje warme zoete appeltjes. Vies hè, maar lekker! 

Dinsdag
Om 07.40 uur opgestaan, het was koud, ontbeten en snel met de kachel aan gaan rijden. De laatste mijlen in Amerika, over de grote brug bij Port Huron en langs de douane, richting Niagara. Dat is ongeveer 4 uur rijden. Prima wegen in Canada, zijn veel beter dan in Amerika. Om 14.50 uur stonden we bij de Niagara watervallen. Dat is en blijft een sensatie. Veel foto’s en filmopnames gemaakt. Na een uurtje weer weg want er moet een camping worden gevonden. 10 km van Niagara is een KOA camping met alles erop en eraan. Morgen bijtijds op omdat we ook nog naar de staat New York willen gaan, aan de andere kant van Niagara, te weten Buffalo in de staat New York. 

Woensdag
We hebben ontbeten en zijn weggereden via de QEW weg naar de Bridge in Niagara to America. Het verliep soepel en wij waren in de staat New York. We kwamen bij een mooi centrum waar een trolly bus USA stond. Voor 2 dollar per persoon bracht de bus je overal. Men zegt dat de Amerikaanse kant niet zo mooi is als de Canadese. Dat is voor een deel waar. Wij hebben daar heel mooie opnamen opgemaakt en heerlijk ontspannen gewandeld.  Na twee uur zijn we weer teruggereden naar Buffalo en vandaar weer de brug over, via 2 douanes, terug naar Canada. De watervallen blijven fascineren. Eerst weer rond gelopen, toen een ticket gekocht om achter de watervallen te kunnen komen. Wat een gedonder! We kregen wel wat trek en hebben een heerlijke biefstuk gegeten. Greet had een enorm reuzenrad gezien en daaar liepen we heen en gingen erin. De watervallen vanuit de lucht bekeken. Het blijft fantastisch mooi. Na enig zoeken weer terug naar de camping en ons laatste kampvuur gemaakt. Morgen richting Toronto. 

Donderdag
Niet zo vroeg op omdat we 119 km moeten rijden naar Toronto en niet in het razend drukke ochtendverkeer  terecht willen komen. Na een prima ontbijt om 09.30 uur vertrokken. Dat viel tegen, veel werk aan de weg en veel verkeer. Dwars door Toronto, Greet kon de stad mooi op de video zetten. We dachten snel naar Fraserway te kunnen, maar dat viel vies tegen. Geweldige verkeersstromen rond en in Toronto maken je gek. 10 en 12 baanswegen en heel vol, plus je weet de weg niet en het raast maar door. Uiteindelijk komen we op de weg die Fraserway aangaf, maar het inleverpunt is heel ver weg buiten Toronto Noord dus om 15.00 uur waren we daar. Een dag te vroeg, maar dan weet je waar je moet zijn en dat gaf ons veel rust. We hadden er niet aan moeten denken dat we morgen hadden moeten zoeken, dan was de stress heel groot geweest. We werden heel vriendelijk ontvangen door Peter Vegter die ons een camping 15 km verderop adviseerde. Heel mooi aan een rivier. Na heerlijk te hebben gegeten in Cookstown naar de camping en dat was een plaatje, één van de mooiste tijdens deze reis. Morgen om 10.00 uur definitief de camper inleveren en dan brengt Fraserway ons om 11.00 uur naar de airport, ongeveer een uur rijden. 

Vrijdag
Echt de laatste dag. We willen nog niet weg en hadden nog wel verder willen gaan naar Halifax, maar aan alles komt een einde en ook aan deze formidabele reis en het bezoek aan de kinderen. Wat zijn wij een gezegend stel dat we dit allemaal kunnen en mogen doen. De campingeigenaresse was erg aardig en de camping geweldig mooi gelegen en doodstil. Om 09.00 uur reden we naar Fraserway. Eerst nog even de auto voltanken en alles afrekenen. Om 11.00 uur werden we met de bagage naar Toronto airport gebracht, 80 km verderop. De incheck was in twee minuten geregeld en we waren om 13.30 bij de gate en hebben daar lekker gezeten en koffie gedronken. Om 16.40 uur lokale tijd Toronto vertrekken we naar Amsterdam. 

Aan een onvergetelijke reis van 4 weken is helaas een einde gekomen. 

Greet en Wim Coljee